S O Y L U E D E B İ Y A T

berna olgaç



ŞİİRE BAKIŞIM (Berna Olgaç)

Günün saatlerinde doğan her şey, gerçekliğe varan her yol dikkatlice incelenen nesneler, eskimiş yüzeylere dokunan eller, ayak izleri, insanın teriyle, dumanıyla, dokusuyla yaşattığı varlığını ispata koyulduğu tüm saflığı ile, düşleriyle, vuruşuyla, uyanışıyla yaşattığı aşkla, nefretle bağlandığı hayatın kesitlerinde saklı olan şiiri; hiçbir zaman ölçülememiş derinliklere dalış ve özgün bütünlük içinde bir görkemlilik olarak algılıyorum. 
Karmaşık yapılarla örülü bir şiir anlayışına hep uzaktım. Ne anlatmak istediğini değil de nasıl anlatabildiğimi ve nasıl kendime en yakışan söylemle üslubumu oluşturabilirim sorusuna yanıtlar aradım.Görünenin ardındaki gizemli dünyayı yalın biçimde ifade ederken aslında çok yakınımızda olup da uzaklaşan anlamları imgelem dünyasında bulup çıkarmak, herkesin baktığı; fakat göremediği noktalara temas etmek (ne de olsa şairler bakan değil görenlerdir) kolay gibi görünen oysa belli bir birikim, yoğunluk ve gözlem gerektiren bu zorlu anlatım yolunu en iyi şekilde ifade etme gayretinde saklı şiir anlayışım. 
Kendine özgülüğü çok önemsiyorum. Evet pek çok şair ve akımlardan besleniyoruz alt yapıyı oluştururken. Ama üzerine kurulacak inşada bizi biz yapan bir yapılanmanın gerçekleşmesi gerektiğine inanıyorum.
Belli bir sanat anlayışı elbette ki belli ölçütlerin, oluşumların paralelinde gelişiyor. Nasıl ve niçin sorularının göreceli olduğu kadar belli bir sorumluluğu da taşıyan yanıtlarıyla zihinleri meşgul etmesi nasıl bir şiiri, nasıl bir şairin yorumlaması gerektiğini de düşündürüyor. Günümüz yazım dünyasında yaratıcı insanların, yapay kişilikleriyle ön planda yer alma arzusu, hırsı, polemiklerle sağlanan yarın hesapları hayata ve insanlara bakışımı derinden etkiliyor! Gülünç gelmesi bir yana, neyin anlaşmazlığı, neyin savaşı bu diyorum kendime. En saf şiir haline yakışmayan anlamsızlıklarla yüklü duygu ve düşüncelerin kişiye nasıl bir kazanım sağlayacağını merak ediyorum. Birlik ve dayanışmayla yol alınabilecekken, bir takım engellerle karşılaşmak, birbirine köstek olmak insanı nereye götürür? Ayrıca insan olma vasfından daha önemli değil şiir benim için! Bu kadar büyütmeye, olduğundan farklı göstermeye gerek yok diye düşünüyorum. Önemli olan şiir vasıtasıyla kendimizi ifade yolunu seçmemiz ve bunu dert edinirken kendimize en yakışan söylemi bulmamızdır. 
Ne mutlu ki; şiirle tanışmışız. Ve gelin enginliklerin kucağında bir okyanus sesi oluştururken ay ışığına dokunmanın hazzına hep beraber varalım...
Berna Olgaç
(Mühür, sayı 12, ocak-şubat 2007)
 

 

   

 

 


bugün 15 ziyaretçi (19 klik) burdaydı!
geri git ileri git hakkımda


online
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol