değilsin

değilsin

                             ezilen, yok sayılan kürt halkına…

anladım… yoksun sen, değilsin

askıya alınmış zamanın sonu

kendini var eden yüzünün anlamında

parçalanmış hayatın izleri…şekilsiz değil kimliğin

tanıdık bir yarasın içine kanayan… tedirgin

rahmindeki  acıdan emziriyorsun kendini ;

kabuk tutmayan çığlığa vururken lehçelerin;

aksanın isyan ,sözün  bilinmeyen bir dil;

bu gidiş gidiş değil, bu gidiş gidiş değil…

anladım… yoksun sen, değilsin

askıya alınmış zamanın sonu

tarihin asma katlı odalarında inkâr ile sürgün

hiçliğin uçurumunda kırılırken ezgisi renklerinin

yakılı ateşlerde sözün çığlığıdır bedenin dört duvar arası

şiddetin etiket tasnifisin kardeş ölümlerde çoğalan

göçün; acının dilbaz serencamına sürüldüğün yerden

tetiği çekilmiş bir ömrün kıyımlarında büyürken düşlerin …

acı up uzun bir çizgidir alnında derinleşen;

dilinin üstünde mengenesi kardeş dediğin tarihin…

anladım… yoksun sen, değilsin

askıya alınmış zamanın sonu

hüzün,nice ağlamaklardan siner yüzünün aylasına

aşk, yüzyıllardır ruhunda talan; teninde ezberi bozulan

tutkunun gizil nehirleri  değil bilirsin, töre sunağıdır;

barbar istilasının izleriyle doğu boynundan akan... 

b/eşiğinde kurşun izleri,teninde barut kokusu sabi'nin

nasıl anlatır ki seni acıdan damıtılmamış söz; riyadır ellerim

gökler de susuyor cinayetine kucağında günah temrinleri

çoğaltırken kendini mezarlık eskizleri;
gebe kalıyor inkârın diline hayat...

her doğum kendi rahmini kanatır bilirsin; aynada suretin

her ölüm kendine benzer, her ocak kendi suyuna yanar ,
yıkanır yok dilinde billuri acılar

üzerinden akan ihanetin günahını taşıyor susan dilimiz 

affet desem, dilim seni yaralar bilirim, bilirim affedersin

sözünün yankısı  boşlukta kaybolurken sesinin

al şimdi yüklen cehennemi azabını ruhunun dilsiz yüzüne;
katledilirken annenden miras kalan asuri kimliğine..

anladım… yoksun sen, değilsin

askıya alınmış zamanın sonu

soyluedebiyat