S O Y L U E D E B İ Y A T
filistin
filistin
gökyüzünde güneşli bir mahmurluk sabahleyin
sabahleyin
filistinde
caddeleri suskun insan sevincinin
kıpırtısız bir ilkbahar asılı tel örgülere
yas tutuyor krizantemler
renkleri solgun papatyaların
sek sek oynamıyor serçeler sokaklarda /tedirgin
telleri çıplak telefon direkleri /kumrusuz sevişmelerde taşıyor intihar haberlerini
/kanatları kırılmış özgürlük ülkesinin
bir baba
bir çocuk
bir dirhem mutluluk sıkılı avuçlarında
yüzlerinde/endişesiz tebessümü hayatın
/dingin huzuruyla akıyor
düş penceresinden zamanın/
/yürürken
sevinçli esintisiyle kaldırımlara vuruyor
anlık ak gölgesi bahtiyarlığın/
/telaşsız taşıyor insan ömrünü
güler yüzüyle gönence kıvrılarak uzayan yollar
yabanıl karanlığıyla bir ses yırtıyor düşü
gerçeği kanıyor hayatın
çocuk göğsünde vurulurken güvercin yavruları
karanfiller açıyor korunaklı kucağında adamın
gri duvarlar emiyor acıyı
inançla direnirken zehir kusan namluların ucunda
umudun tenine saplanıyor/vahşi ellerinde tetiğe sürülerek ateşlenen
/köleliği metal ağırlığında
ihanet çekirdeği emeğin/
bırakıp gidenler onlar değil sanki hayatı
bir yaprak gibi düşerken başları kuğu boyunlarından
bir yaprak sarı sonbaharlarda sabahleyin
sabahleyin
sessiz bir çığlık direniyor filistin sokaklarında
filistin sokaklarında
muştusu öfkesine emanet
bir özgürlük savaşının
2002-2003kırşehir coşkun edip soykan
bugün 94 ziyaretçi (141 klik) burdaydı!
