S O Y L U E D E B İ Y A T
söylence-9
Söylence-9 bu efkar,
kondular boyunca kahır geceye sitem saçan kanatlarındır hadi! uç.... gündüze konar adın süheyla tutuşur tılsımlı gözlerine sökün eden burç ve mihraç, kavuştu ilhamına azar azar... çiselendi âzâdı kudretin zillerinde ocakta küle dönen ekmek gibi zehir! boğazı yutkunmaya özürlü her sene sıktı çile diye bilekte inleyen zincir... bu arzu, ve sarnıç durusu umutlar çaresiz nutkunu etinden koparan vakitli hakırışlarda sesin berrak, akarsu yatağında gül kurusu aç acına tutkulu inzivaya çekilmiş yüreğinden dökülür acıyla çevrelenmiş badem dokunuşu... yağdı kar emsali ağaran saçlarına ucundan köküne güçsüz ahkâm. haspa imecelik kenevir tuzaklarda kayıp gitti dilinde, mutluluk haram... bu mutlakiyet, yoksun dizelere vurulmuş aşk sızısı, sesinde tiz mevsim oynayışıdır gaflet. ilkbahar'ın sonbahar'a merhaba kaygısı. saçaklı kilimlerde ölgün desenlerin, yeşilin lale keyfiyle, siyahında kusar çocuk, taşın hıncını... dillenir korlanan bağırlar kirece dönmüş güzün ak renkli yüzüyle uğurlar yazın vedasını.. dön! ah-u revan aşk deyü Yunus'un ince dost sefaati cephede kızıl kan ırmağı köyün serseri uyanışıyla yürüdü kınalı gelinin, ak sütlü yiğidi dön! yaşı rahvan, toprağın ağıdı... 23.07.2009 Sevda... SÜHEYLA: Yumuşak huylu kadın EMSALİ : misali, gibi KENEVİR:Esrar'ın üretildiği ot REVAN :Yürüyen, giden SEFAAT: Affedilmek için yapılan aracılık RAHVAN:Atın iki ayağı yukarıdayken iki ayağını yere atarak şaha kalmış tarzı yürüyüş şekli. ''Yanlışım varsa affola..'' |
|
|
Sevda Karakaya
|